Muren, poorten, torens e.d. Deel 3

Van primitieve muren naar de raamwerk-techniek. ==================================== Ook in het oosten komen we vrij primitieve muren tegen, zoals in het Beiroet van de 7e eeuw v.C. De muur stamt uit de ijzertijd en bestaat uit losse enigszins bewerkte, maar volstrekt nog niet goed passend bij elkaar. Voor de bijbehorende trap zijn wat grotere platte stenen gebruikt. Op een bijgevoegde plattegrond staat de lokatie van deze muur te Beiroet, als hij tenminste al niet opgeruimd is door de bulldozers. Een andere foto uit Beiroet laat een grote massa stenen zien, die niet recht boven elkaar geplaatst zijn, maar trapsgewijs, waardoor het instortingsgevaar minder groot is. Aan de andere kant hou je op deze wijze niet gauw een mogelijke vijand buiten de muren. Het veel oudere Oegarit (2000-1200 v.C) doet het eigenlijk al een stuk beter met grotere stenen, die al wel enigszins passend bij elkaar gelegd zijn, maar ook hier wijkt de muur enigszins terug. En een grote deksteen vormt het plafond van de bijbehorende poort uit de 15e eeuw v.C.   De Feniciërs verlaten al snel deze wijze van bouwen en gaan over op het hanteren van een andere techniek. Om enigszins ordening in de chaos te krijgen ging men over tot het plaatsen van stutpilaren, waarin de grotere stenen verwerkt waren, waardoor beter de massa aan kleinere stenen tussen de stutpilaren bijeen kon worden gehouden. We zien dat bijvoorbeeld al in La Fonteta op de oostkust van Spanje in de 6e eeuw v.C.

From primitive walls to frame technique. ============================= In the east we encounter fairly primitive walls as well, like in Beirut of the 7th century BC. The wall dates from the Iron Age and consists of loose slightly adjusted stones, but totally not well matched. For the corresponding stage are larger flat stones used. On an accompanying map, the location of this wall in Beirut is shown, at least if he is not already cleared by the bulldozers. Another photo from Beirut shows a large mass stones, which are not positioned directly above the other, but gradually, so there is less danger of collapse. On the other hand you can not keep in this way possible enemy outside the walls. The much older Ugarit (2000-1200 BC) actually does a lot better with larger stones, which already are put somewhat fitting together, but here the wall is also skew somewhat. A large capstone represents the ceiling of the corresponding gate from the 15th century BC. The Phoenicians quickly abandoned this building method in using a different technique. In order to get some order in the chaos, they went on to place strut pillars, in which the larger stones were processed. In this way they could held better together the smaller stones between the strut pillars. We see that for example already in La Fonteta on the east coast of Spain in the 6th century BC