Jugurtha.
Tegen het eind van de 2e eeuw v.C. valt
het Numidische koninkrijk van Micipsa uiteen. Tot die tijd was dat koninkrijk
een vazalstaat van Rome. Noord-Afrika
zag er staatkundig toendertijd als volgt uit:
Mauretanië West-Numidië Oost-Numidië Africa
Bocchus Masaesylië Masylië Provincia
Jugurtha Adherbal Romana
Sallustius beschrijft een eeuw later uitgebreid de
oorlog, die Jugurtha ging voeren. Jugurtha valt in 113 v.C. Cirta aan en na 15
maanden valt de stad, waarbij Adherbal (Adirbaäl dus), maar ook vele Romeinen
en Italische handelaren worden vermoord.
Het duurt tot 105 v.C., voordat Jugurtha na een halfslachtig optreden
van Romeinse generaals, diverse beschamende Romeinse nederlagen, omkopingen,
guerilla uiteindelijk door Bocchus aan de Romeinen wordt uitgeleverd. Als prijs
voor zijn verraad t.o.v.Jugurtha krijgt Bocchus West-Numidië toegewezen. Op den duur zal echter ook dit vergrote
Mauretanië onder de Romeinen gaan vallen. Deze episode typeert de
machtspolitiek van de Romeinen bij uitstek. Bondgenoten en handlangers worden
gebruikt zo lang als dat nodig is. Jugurtha heeft dat goed in de gaten en
verkoopt zijn huid zo duur mogelijk. De klassieke auteur Florus merkt dan ook
op in zijn boek I, 36:
Terecht
vreesden de Romeinen Jugurtha als hun ergste vijand na Hannibal.
Nu was Jugurtha zeer waarschijnlijk een Numidiër, maar de heerser over Oost-Numidië had een zeer herkenbare Punische naam: Adherbal. Na de val van Carthago zijn de Puniërs in grote getale uitgezwermd over de Numidische landen, waar zij al snel belangrijke posities verworven. De Numidische koningen bedienden zich van de Punische taal en kregen ook de Carthaagse archieven van de Romeinen aangereikt, voorzover ze uit de as van de stad waren gered.
2.18.De oorlog tegen Jugurtha Sallistius
Geen opmerkingen:
Een reactie posten