Demografie

DEMOGRAPHY It is a very critical issue. Few researchers therefore dare to publish about it. Nowadays we can rely on years of recorded statistics. However, from the time when the Phoenicians and Punic people lived only a few fragmentary data on the size of cities, the strength of armies and fleets and the like are available. Furthermore, these data are not always reliable. When on paper something about the demographics can be put, which then must be done mainly through indications. For example, what is the area of ​​a city, or the size of the fleet, which has a city or better still serviceable. Even better is when a combination of indicators can be presented. Detours through such a figure can then be budgeted, but not adopted. It remains budgeting and estimating, because exact numbers are difficult or impossible to give. In summary can be used, for example, the following inputs for population approaches: - Ancient sources used in perspective; - Scale armies and fleets to convert populations; - Convert traced settlements to population numbers; - Areas of cities and areas to convert populations; - Use for correction archaeological data; - Take everything into account a possible share of mixture-population or the possible share of mercenaries or occupation-forces. I made such a calculation with a lot of questionable assumptions. Everyone can make that and that will give every time different results.

Distributon Phoenicians in settlements.

DISTRIBUTION OF THE PHOENICIANS 2

When we look at only the settlements then we see a complete different order in ranking nowadays countries in comparison with the previous survey of all the possible places.

First of all it is now Tunisia that is on the first rank and second in line is Lebanon.

1.Tunisia   66

2.Lebanon  56

3.Algeria    43

4.Spain       39

5/6.Sardinia 22

5/6.Morocco 22

7.Israel        19

8.Syria        16

9/10.Lybia  10

9/10.Cyprus 10

11.Sicily     8

12.Portugal  5

13.Turkey    4

14.small islands 3

15.Greece     1

16.Italy       1 (without Sardinia/Sicily)

Settlements TOTAL: 325.

DISTRIBUTION 2

DISTRIBUTION OF THE PHOENICIANS 2

When we look at only the settlements then we see a complete different order in ranking nowadays countries in comparison with the previous survey of all the possible places.

First of all it is now Tunisia that is on the first rank and second in line is Lebanon.

1.Tunisia   66

2.Lebanon  56

3.Algeria    43

4.Spain       39

5/6.Sardinia 22

5/6.Morocco 22

7.Israel        19

8.Syria        16

9/10.Lybia  10

9/10.Cyprus 10

11.Sicily     8

12.Portugal  5

13.Turkey    4

14.small islands 3

15.Greece     1

16.Italy       1 (without Sardinia/Sicily)

Settlements TOTAL: 325.

Distribution Phoenicians 1

DISTRIBUTION OF THE PHOENICIANS 1

When we sum up in my review all the places where something Phoenician and/or Punic has been found, then we see some peculiar results. My survey is however never complete, but still very extensive. Nowadays Spain seems to be the land with most of those places. Land of origin: Lebanon we find only on the fifth rank. The Phoenicians were spread over the whole world, as they know it in those days. Just like the Lebanese people has done it today.

1.Spain        272

2/3.Tunesia  186

2/3.Sardinia 186

4.Algeria     83

5.Lebanon   79

6.Portugal   60

7.Morocco  58

8.Israel       52

9.Sicily      42

10.Lybia    38

11.Syria     36

12.Cyprus  34

13.Italy      21 (without Sardinia)

14.Greece  19

15.Turkey  17

16/17.Jordan  5

16/17.Iraq      5

18.France      4

19/20/21.Arabia  1

19/20/21.Bachrain 1

19/20/21.Great Britain 1

And small islands in the high sea 10

Which gives a total of c.1176 places.

In this total we find real settlements, mixed settlements, fortresses, burial places, harbours and other places. When we look at only the settlements, then the picture of ranking the countries is completely different. That is something for another message.

Fenicische kleding.

Fenicische kleding. Deze komt o.a. tot uiting op diverse gedenkstenen van Umm el-‘Amed: -                     Ba ‘alyaton uit Umm el- ‘Amed -                     Milkashtart van Hammon -                     Twee personen van Umm el- ‘Amed -                     Vrouw van Umm el ‘Amed -                     Ba ‘alshamar van Umm el- ‘Amed Het is veelal een jurkachtig gewaad met plooien, een tuniek en men droeg een platte of cylindrische muts. Dit kan echter alleen de priesterkleding zijn en was de gewone kledij afwijkend, maar niet waarschijnlijk, want Plautus laat roepen:  “hé, jij daar in je jurk.” 57.21  Le costume phénicien des stèles        A Maes        d'Umm el‑`Amed Mannenkleding in de 3e eeuw v.C. Die staat afgebeeld op scheermessen, gedenkstenen en sarcofagen. Er zijn vier types habijten te onderscheiden: -                     lange jurk, smal tot op de voeten met een centuur. Lange of halflange mouwen. Wellicht van Egyptische oorsprong. -                     Lange wijde jurk, harmonieus geplooid, meestal zonder centuur en met lange brede mouwen. -                     Lange ‘oosterse’ kleding met brede mouwen, open uitvoering met borduursel en in verschillende kleuren. -                     Korte jurk tot aan de knie, zonder hals met lange mouwen en getailleerd in het midden. Het valt op, dat alles is genaaid en dat men nauwelijks gebruik maakt van spelden of gespen. De onderkleding bestaat uit een lendendoek. Bij koud weer wordt ook gebruik gemaakt van een schoudermantel. Al met al is de kleding veelzijdiger dan men oorspronkelijk dacht. 57.26  L'habillement masculin à Carthage à    A Maes        l'époque des guerres puniques

Corvo

Een fabeltje? Het duo Bikai ontkracht min of meer het verhaal, dat er Fenicische relicten zouden zijn op het eiland Corvo (Azoren).  Het begint met een Arabische uitspraak:  Ibn Khordadbey (c.950) zegt, dat er een waarschuwend monument is om niet verder westwaarts te gaan: een bronzen ruiter met uitgestrekte arm.  De italiaan Pizigano zet in 1367 aan de rand van zijn kaart dit monument neer en wel toevallig op de plek, waar later de Azoren zouden blijken te liggen.  Damien de Goes rapporteert in 1567, dat er een stenen beeld zou zijn in Moorse klederdracht met de rechterarm wijzend naar het westen op het eiland Corvo. Er zou ook een onleesbare inscriptie aangetroffen zijn.  Manoel de Faria y Sousa herhaalt het bericht in 1628.  In november 1749 wordt op Corvo een zwarte pot gevonden met 2 gouden en 5 bronzen munten uit het Carthago van 200 v.C en wel bij de fundamenten van een gebouw.  Johan Podolyn (Zweed) gaat in 1761 naar Madrid, waar hij die muntenschat krijgt van Fr.Henrique Flores, die voorgaand verhaal vertelt.  In 1835 komt Kapitein Boid te Corvo en de inwoners verhalen nog steeds van het verhaal van het beeld, waarbij ook Columbus een rol speelt.  De Bikai’s doen in 1978? Opnieuw het eiland aan en nog steeds waart het verhaal rond, maar nu is het een richtingsaanwijzer geworden naar Boston met name. Daar gingen velen van de Azoren werken in de Nieuwe wereld. Wanneer nu de kaap bekeken wordt (Ponta do Marco) dan heeft het wel iets van een ruiterstandbeeld. Het echte beeld en het gebouw zijn inmiddels al lang verdwenen, of zijn daar nooit geweest.  B.S.J Isserlin doet een archeologisch onderzoek, maar komt niet tot een duidelijk resultaat? => conclusie: de Fenicische legende van de pilaren van Melqart als uiterste grens hebben steeds een ander jasje en zelfs een andere plaats gekregen. De munten kunnen ook stammen uit het Corvo te Portugal. Archeologisch bewijs ontbreekt. Vrij onwaarschijnlijk, dat de Carthagers er zijn geweest, te meer, daar de Azoren gemakkelijker vanuit Amerika zijn te bereiken, dan andersom vanuit Europa.           84.13.  A Phoenician Fable                        M.Patricia                   Corvo                                     P.M.Bikai